روانشناسی

کم رویی در کودکان

کم رویی در کودکان

 

کودک من خجالتی است و به راحتی با دیگران ارتباط برقرار نمیکند ؛ آیا باید نگران باشم؟

کم رویی یک پدیده اجتماعی -روانی است که طی سالهای اولیه رشد کودک و به دلیل برقراری روابط نادرست با سایر افراد بوجود می آید. گرچه خجالت در دوران کودکی شایع است، اما برای بسیاری از والدین، به ویژه کسانی که موقعیت اجتماعی خاصی در جامعه دارند، بسیار مهم است. بعضی از کودکان به دلیل تجربیات زندگی سخت، خجالتی هستند، اما اکثر کودکان در این موقعیت به دنیا می آیند و این دلیل کافی برای کم رویی در کودکان نیست. برای بعضی از کودکان در سنین متوسط (8-12)، موقعیت های اجتماعی و تعاملات می تواند وحشتناک باشد. هنگامی که آنها با بچه های جدید تماس می گیرند، به ندرت احساس راحتی می کنند. به طور معمول، آنها نمی توانند اولین حرکت را انجام دهند، ترجیح می دهند که دوستی بالقوه را رها کنند تا اینکه به آشنایی با او بپردازند. کم رویی در کودکان باعث میشود از نظر احساسی مضطرب باشند، اما این آمار در اقلیت هستند. در واقع، در بعضی از کودکان به طور طبیعی این ناسازگاریی از بین می روند و در شرایط جدید گرم و خوش رو می شوند.

[caption id="attachment_76" align="aligncenter" width="701"] کم رویی در کودکان[/caption]

برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ی کودک و خانواده و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858- 09212773724

دلایل کم رویی در کودکان

1-کم رویی کودکان به دلیل ترس

کم رویی کودکان در سالهای اول تولد، به دلیل ترس آنها از غریبه هاست و در برخورد با افراد بیگانه دچار اضطراب می شود. اما به تدریج با رشد ذهنی کودک و توانایی تشخیص غریبه ها، و تجربه های لذت بخش او از بودن در کنار دیگران، اضطراب کودک کمتر شده و ترس او نیز از بین می رود.

2-کم رویی کودکان به دلیل اضطراب کودک

محققان، علت اصلی کم رویی کودکان را، ناشی از اضطراب اجتماعی آنها می دانند. در اضطراب اجتماعی، کودک  به دلیل ترس و داوری شدن توسط دیگران، اقدام به برقراری ارتباط با دیگران نمی کند. و عدم برقراری ارتباط با دیگران، همیشه و تا بزرگسالی با آنها می ماند. در این کودکان، اضطراب به عنوان ویژکی شخصیتی در آنها نهادینه می شود و به دنبال آن سبب کم رویی می شود.

3-کم رویی کودکان به دلیل کمبود اعتماد به نفس

برخی از کودکان از کمبود اعتماد به نفس رنج می برند، از این رو سعی در برقراری ارتباط با اطرافیان نمی کنند. آنها نگران عدم پذیرش از سوی همسالان خود هستند.

کم رویی در کودکان زیر 5 سال 

با کودک خود در موقعیت های اجتماعی مانند گروه های بازی یا گروه های خانوادگی قرار بگیرید، آنها را تشویق به کنجکاوی کنید. به تدریج که ارتباط فرزند شما راحت تر می شود، می توانید به تدریج برای مدت کوتاهی از او دور شوید. به عنوان مثال، در حالی که کودک شما روی زمین بازی می کند، روی صندلی با بزرگسالان بنشینید و او را با همسالانش تنها بگذارید. اجازه دهید فرزند شما بداند که احساسات او درست است و شما به او کمک خواهید کرد که آنها را مدیریت کند. هیچ وقت زیاده روی نکنید، به عنوان مثال از او برای مدت طولانی اجتناب نکنید یا دایما از او محافظت نکنید.

برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ی کودک و خانواده و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858- 09212773724

 توجه

سعی کنید رفتار اجتماعی و اعتماد به نفس را برای کودک خود الگو قرار دهید تا کودک بتواند شما را تماشا کند و یاد بگیرد. به عنوان مثال، زمانی که کسی به شما سلام می کند، همیشه سلام  کنید.
اگر دیگران می گویند که فرزند شما "خجالتی" است، به آرامی آنها را در مقابل فرزندتان اصلاح کنید. به عنوان مثال، 'جیمی برای صحبت کرن و گرم گرفتن  با شما احتیاج به زمان بیشتری دارد، هنگامی که او احساس راحتی کند، خوشحال میشود که با شما بازی کند. این پیامی است که شما می فهمید که فرزند شما  چگونه احساس می کند، و می تواند با اوضاع زمانی که پیش میاید، برخورد کند.

خجالت شدید

در برخی موارد، خجالت می تواند بسیار نمایان  شود. اغلب کودکان خجالتی در کنار  همسالان خود در کلاس درس و زمین بازی همخوانی ندارند.  الگوی دیگری که وجود دارد این است که  برای کودکان سخت است که تغییر کنند. خجالت می تواند به طورچشمگیری منجر به اجتناب هدفمند از اجتماع و عقب نشینی کردن از افراد شود و در نهایت باعث ناتوانی در عملکردشان در آینده به عنوان یک بزرگسال اجتماعی شود. اگر خجالت کودک شما مزمن شود، ممکن است ناشی از اختلال اضطراب یا الگوی عاطفی باشد. پس ارزیابی شدن توسط یک متخصص روانشناس برای کودک مفید خواهد بود.

[caption id="attachment_77" align="alignnone" width="619"] کم رویی در کودکان[/caption]

گذشت زمان و درمان کم رویی

بعضی کودکان که این  شرایط سخت را پشت سر میگذارند، در روابط  اجتماعی خوب عمل می کنند، کودکانی که دچار مشکل ایجاد و حفظ روابط هستند، حتی پس از کنار گذاشتن این رفتار، نگرانی و توجه بیشتری را جلب می کنند. در نهایت، بسیاری از (و شاید اغلب) کودکان یاد می گیرند که رفتار های خود را کنترل  کنند. ممکن است آنها از درون خجالت بکشند اما در ظاهر به صورتی رفتار میکنند که از چیزی نمیترسند و خجالت نمیکشند. والدین می توانند به طور منظم فرزندان خود را به شرایط اجتماعی هدایت کنند، تا آنها بتوانند با موفقیت تعامل با یکدیگر را یاد بگیرند.

پس زدن کودکان 

اکثر کودکان میخواهند مورد علاقه افراد باشند، اما بعضی از آنها در یادگیری نحوه ی دوست داشتن و دوست داشته شدن، ضعیف هستند.  ممکن است دیگران برای ابراز علاقه پیش قدم نشوند، و ممکن است کودک  به خاطر اینکه لباسش تمییز نیست، چاق است یا حتی مشکل تکلم دارد، مجبور شود از یک گروه یا دیگری جدا شود. جوانان اگر کسی از همسالان خود با انها بدرفتاری کند و رفتار تهاجمی داشته باشد او را پس میزنند و کودک در حاشیه جمع دوستانه قرار میگیرد و مورد بی توجهی واقع میشود. این کودکان نادیده گرفته شده، تنها وقت خود را صرف نمایان کردن خود و جلب رضایت دیگران می کنند. کودکان پس زده شده، توسط همسالانشان به صورت آشکار نادیده گرفته میشوند و به طور مداوم احساس ناخشنودی میکنند. آنها همچنین ممکن است به خاطر رفتارهای پرخاشگرانه و ناخوشایندشان رد شوند. بعضی از آنها ممکن است کمبود توجه و یا بیش فعالی داشته باشند.

[caption id="attachment_78" align="alignnone" width="707"] کم رویی در کودکان[/caption]

چگونه والدین می توانند به کم رویی کودکان کمک کنند:

کم رویی با قرص و دارو برطرف نمی شود، بلکه باید رفتارهای اشتباه کودک را به تدریج حذف و عادات صحیح را جایگزین آن کرد.

تعاملات موفقیت آمیز، نیاز به مهارتهای گوناگون و شیوه های خاص تعامل دارد. والدین باید این مهارت ها را در فرزندان خود تقویت کنند:

• کاهش اضطراب در کودک کم رو
• افزایش مهارتهای برقراری ارتباط با اطرافیان
• تغییر در نحوه تفکر در مورد خود و اطرافیان

• مقابله با شکست و سرخوردگی
• مقابله با تغییر و انتقال
• مقابله با رد کردن و اذیت کردن
• مدیریت خشم
• معذرت خواهی
• فکر کردن به چیزهای سرگرم کننده برای انجام دادن
• ابراز احساسات
• دفاع از خود
• دوست داشتن دیگران
• درخواست کردن
• تعریف کردن از دیگران
• ابراز قدردانی
• درخواست کمک
• کمک به دیگران[caption id="attachment_79" align="alignnone" width="660"] کم رویی در کودکان[/caption]

والدین کودکان کم رو] همچنین باید با قرزند خود ارتباط صمیمی تری برقرار کند، با فرزند خود تماس پوستی برقرار کنید تا او احساس امنیت و حمایت بیشتری بکند و او را مورد تائید قرار دهید و می توانید در این زمینه از روانشناس متخصص کودک کمک بخواهید.

آیا منشا کم رویی کودکان، قطعا خجالت زدگی است؟ 

ایده خوبی است که با کودک و پرستار  (برای نوزادان و کودکان نوپا) یا معلم فرزندتان (برای کودکان پیش دبستانی و کودکان مدرسه) صحبت کنید، تا سایر دلایل ممکن برای رفتار کم رویی فرزندتان را بیابید. مثلا: یک کودک با تاخیر زبان ممکن است علائمی را نشان دهد که می خواهد با افراد صحبت کند، به عنوان مثال، به دنبال تماس چشم یا تلاش برای ایجاد ارتباطات اجتماعی است، اما ناامید می شود، چون کسی نمیتواند او را درک کند.
کودکانی که دارای اختلال شنوایی هستن، ممکن است به آنچه که مردم می گویند، پاسخ ندهند. یک کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD)، ممکن است دچار مشکالت خواندن و مشکلات اجتماعی باشد، ممکن است به شیوه ی کودکان دیگر بازی نکند، و ممکن است در برقراری ارتباط اجتماعی بی علاقه باشند.

[caption id="attachment_80" align="alignnone" width="715"] کم رویی در کودکان[/caption]

برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ی کودک و خانواده و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858- 09212773724

مطالب پیشنهادی

• ترس از مار |
• ترس از رانندگی
• کنترل خشم
• بیماری های مقاربتی چیست؟
• خودیی آیا به رابطه شویی آسیب می زند؟
• مشاوره جنسی و شویی

روانشناسی

ناخن جویدن کودکان

 ناخن جویدن کودکان

کودک شما ممکن است ناخن های خود را به علت های  گوناگون مانند کنجکاوی، خستگی، کاهش استرس، عادت، یا تقلید از دیگران بجود. سایر عادات عصبی رایج شامل، جویدن انگشت شست، برداشتن بینی، چرخش مو و فشار دادن دندانها می باشد. این موضوع معمولا تا بزرگسالی ادامه خواهدداشت.

بچه ها در هنگام رشد میتوانند مضطرب شوند و تنش های زیادی بر آنها وارد می شود که والدین از آنها بی خبرند، و این فشارهای روحی می تواند منجر به ناخن جویدن کودکان شود. اگر کودک شما تنها  بصورت ناخود اگاه در حالی که تلویزیون را نگاه میکند، ناخن خود را میجود، این تنها روشی برای مقابله با عصبانیت و اضطراب اوست و موردی برای نگرانی وجود ندارد. کودک شما در نهایت کارخود را متوقف خواهد کرد، اما اگر ناخن خوردن کودکتان خیلی طولانی تر از آن چیزی باشد که شما نمی پسندید، یا اگر این عادت را  شما نمیتوانید تحمل کنید، راهای ساده تری برای حل این مشکل وجود دارد که در ادامه این مقاله، به آن می پردازیم.

[caption id="attachment_12852" align="alignnone" width="795"] ناخن جویدن کودکان[/caption]

 

چه دلایلی باعث ناخن جویدن کودک می شود؟

بر اساس مرجع بیماریهای روانی، ناخن جویدن کودکان، جزء اختلالات وسواسی-اجباری می باشد.

1- تقلید: یکی ار علل ناخن جویدن کودکان می تواند به علت تقلید از دیگران باشد. افراد فامیل، اطرافیان، دوستان و اعضای خانواده ممکن است در این رفتار کودک نقش داشته باشند.

2- عوامل روانشناختی : مانند اضطراب، نگرانی و استرس می تواند باعث این رفتار در کودک شود، که به عنوان یک مکانیسم دفاعی از آن استفاده می کنند.

3- اعتماد به نفس پایین کودک

4- عدم فعالیت مناسب مثل خستگی و بی حوصلگی

5- اختلالات روانپزشکی: بیش از نیمی از کودکانی که ناخن می جوند، به اختلالات روانی از جمله، بیش فعالی، کمبود توجه، اضطراب جدایی، وسواس فکری، اضطراب منتشره، عقب ماندگی و سایر اختلالات مبتلا هستند.

[caption id="attachment_12853" align="alignnone" width="728"] ناخن جویدن کودکان[/caption]

برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ناخن جویدن کودکان و سایر اختلالات روانشناختی و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858 -  09212773724

عوارض ناخن جویدن کودکان

عدم درمان به موقع ناخن جویدن کودکان ممکن است تا بزرگسالی هم ادامه پیدا کند. ناخن جویدن اغلب اثرات بدی بر زیبایی و شکل ناخن می گذارد. علاوه بر آن باعث سرزنش و تحقیر توسط والدین و اطرافیان می شود. و از انجا که رفتاری ناخوشایند است، ممکن است باعث کاهش اعتماد به نفس و آسیب های اجتماعی در کودک شود.

همچنین ناخن جویدن باعث انتقال میکروارگانیسم ها از سطح پوست به داخل دهان و معده شده و فرد به عفونت های دستگاه گوارش از جمله عفونت های باکتریایی و خونریزی معده دچار می شود.

تبخال دهانی نیز با انتقال ویروس هرپس از طریق ناخن جویدن منتقل می شود.

درمان ناخن جویدن در کودکان

اغلب با افزایش سن کودکان، عادت جویدن ناخن در آنها از بین می رود و مشکل حادی را ایجاد نمی کند، مگر اینکه به مشکلات عفونتی و آسیب های اجتماعی در کودک منجر شود، که در این صورت باید به فکر درمان کودک بود.

1- جستجوی علت اضطراب در کودک

اگر علت ناخن جویدن در کودک یکی از اختلالات روانی ذکر شده در بالا باشد، باید کودک را نزد متخصص روانشناس کودک برده و مشکل روانی کودک را تشخیص و درمان کنیم. باید علت و ریشه اضطراب در کودک را پیدا کنیم و به او کمک کنیم تا اضطرابش را از بین ببرد. علت اضطراب ممکن است جدایی والدین، جابجایی مدرسه باشد. والدین باید یاد بگیرند که با کودک خود در مورد نگرانیهایش صحبت کنند و برای رفع آن کودک را یاری دهند. برای این کار، می توانید با زبان کودکانه با آنها هم صحبت شوید.

[caption id="attachment_12855" align="alignnone" width="752"] ناخن جویدن کودکان[/caption]

2- عدم سرزنش کودکان

[caption id="attachment_12856" align="alignnone" width="574"] ناخن جویدن کودکان[/caption]

ناخن جویدن کودکان، یک رفتار غیر ارادی است که برای ترک آن نیاز به صبر و تلاش کودک و حمایت عاطفی والدین دارد. هرگز کودک خود را به خاطر این عادت ناخوشایند سرزنش نکنید، چون ممکن است اضطراب کودک بیشتر شود، و اوضاع بدتر شود. باید صبور باشید و هرگز از جملاتی مثل: "بس کن، حالم بهم خورد"، استفاده نکنید.

3- با کودک درباره عادات ناپسندش صحبت کنید

[caption id="attachment_12857" align="alignnone" width="742"] ناخن جویدن کودکان[/caption]

به کودک خود بفهمانید که ناخن جویدن، جزء عادات ناپسندی است که نباید انجام دهد. می توانید هرگاه که کودک مشغول این عادت شد، به گونه ای که مانع تحقیر و رنجش وی شود، به او یاداوری کنید که کار خود را متوقف کند. برای این کار می توانید از یک رمز که بین خودتان توافق کرده اید استفاده کنید، مثلا توافق کنید که هر وقت اسم رمز را گفتم، شما باید رفتار خود را متوقف کنی و دیگران هم متوجه این رمز بین شما نمی شوند.

4- مشغول کردن کودک با کارهای دیگر

[caption id="attachment_12860" align="alignnone" width="743"] ناخن جویدن کودکان[/caption]

می توانید کودک را مشغول بازی کردن یا نواختن موسیقی و هرکار دیگری کنید، که باعث شود دستهایش را به کار گیر و کمتر بصورت ناخودآگاه انگشتش را در دهانش ببرد.هنگام تماشای تلویزیون می توانید اسباب بازی مورد علاقه اش را به دستش دهید و از این طریق حواس او را پرت کنید.

5-سایر روشها

کوتاه کردن ناخنها، چسب زدن به انها، نشان دادن تصویر ناخن های سالم و زیبا به کودک و مقایسه آنها با ناخن های خودش.

[caption id="attachment_12859" align="alignnone" width="674"] ناخن جویدن کودکان[/caption]

یادتان باشد، استفاده از مواد تلخ و بدمزه مثل فلفل روی ناخن، نه تنها به کودک کمکی نمی کند، بلکه فقط اضطراب کودک را بیشتر می کند.

6- خسته و ناامید نشوید

اگر اقدامات بالا هیچکدام اثر نکرد، ناامید نشوید و بر سر کودکتان داد و فریاد نزنید، چون اوضاع را بدتر می کنید. آرام و خونسرد باشید، بدانید که روشهای بسیاری برای درمان جویدن ناخن وجود دارد. شما می توانید از یک متخصص روانشناس کودک در این زمینه کمک بگیرید.

 

درمان دارویی ترک ناخن جویدن در کودکان

اگر کودک شما مبتلا به افسردگی، اضطراب و یا سایر اختلات روانشناختی باشد، می توان از داروهای گروه مهار کننده بازجذب سروتونین برای درمان کودک استفاده کنید. این داروها عوارض جانبی بدی نداشته و برای درمان کودکان بسیار اثر گذار هستند. قبل از اقدام به درمان دارویی، حتما با یک روان پزشک م کنید.

 

برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ناخن جویدن کودکان و سایر اختلالات روانشناختی و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858 -  09212773724

مطالب پیشنهادی:

آموزش جنسی کودکان

 

روانشناسی

TDCS

آشنایی تحریک الکتریکی مغز (tDCS)؛

روش های تحریک مغزی به منظور ایجاد تغییر در کارکرد مغز و درمان مشکلات ذهنی و جسمی، سابقه ای طولانی در تاریخ بشری دارد و مطالعات اولیه بر روی تحریک های کنترل شده مغزی نظیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) به بیش از 100 سال پیش باز می گردد، به عنوان مثال در سال 1084 محققی به نامAldini  مطالعه ای در خصوص کاربرد tDCS شروع کرد که در بهبود خلق و خوی افراد افسرده موثر بود، همچنین در سال های دهه 1960 دانشمندی به نام آلبرت توانست نشان دهد که این روش با تغییر تحریک پذیری قشر مغز عملکرد مغز را مورد تاثیر قرار می دهد.

می دانیم که اخلال در عملکرد بخش های مختلف مغز (پرکاری یا کم کاری نواحی مغزی) می تواند منجر به ظهور مشکلات روانپزشکی و روانشناسی مختلفی نظیر؛ اختلال در خواب، طیفی از اختلالات اضطرابی (دندان قروچه، خواب گردی،کابوس های شبانه، اضطراب عمومی، ترس های مرضی یا فوبیا)، افسردگی، اختلال در تمرکز و توجه، بیش فعالی و یادگیری شود. جهت درمان این اختلالات، می توان هم از روش های دارویی و هم از روش های غیردارویی و تکنولوژیک مانند نوروفیدبک یا tDCS استفاده کرد، البته لازم به تاکید است که بنا بر شدت اختلال و ویژگی های شخصی، ممکن است درمانی ترکیبی لازم باشد و یا یکی از روش درمانی فوق (دارویی یا غیردارویی) مناسب فرد تشخیص داده نشود.

برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ناخن جویدن کودکان و سایر اختلالات روانشناختی و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858 -  09212773724

شروع درمان

بعد از جلسه ارزیابی اولیه و رسیدن به این نتیجه که مراجع کاندید مناسبی برای درمان با tDCS می باشد، از مراجع ثبت نوار مغزی (EEG) یا نقشه مغزی (QEEG) به عمل می آید و عملکرد نواحی مغز و قسمت هایی از مغز که کارکردی نابهنجار (بیشتر یا کمتر از حد مطلوب و نرمال) دارند مشخص می شود. سپس درمانگر متخصص پروتکل درمانی را مطابق شرایط مراجع، تدوین و تنظیم می نماید.

[caption id="attachment_13131" align="alignnone" width="624"] TDCS چیست[/caption]

 

در این فرآیند درمانی چه اتفاقی می افتد؟

در این روش درمانی مبتنی بر تکنولوژی، دو الکترود با قطب های مثبت (کاتد) و منفی (آند) بر روی نواحی مشخص شده بر روی پوست سر قرار می گیرد و یک جریان DC بسیار ضعیف (حداکثر 2 میلی آمپر) که معمولا حتی توسط مراجع احساس هم نمی شود از راه پوست سر برای تغییر فعالیت نورون های مغزی (افزایش یا کاهش عملکرد سلول های مغزی) از میان مسیر بین دو الکترود عبور داده می شود (هدایت می گردد) و در طول این مسیر و قبل از رسیدن این جریان به قشر مغز (بعد از عبور از جمجمه) در حدود 50 درصد توان الکتریکی آن کاسته می شود که در نهایت در مکان مورد نظر موجب تغییراتی در راستای اصلاح ساختار و عملکرد نورون ها در جهت مطلوب و مد نظر (نورومدولاسیون) می شود.

براساس نوع اختلال (تشخیص مشکل مراجع) درمانگر متخصص ممکن است از امواج تحریکی و یا امواج سرکوب کننده استفاده نماید. ذکر این مطلب بسیار مهم است که بر خلاف ادعای افراد غیر متخصص، tDCS باعث ایجاد پتانسیل عمل در سلول های عصبی (نورون ها) نمی شود و تنها آستانه تحریک را تغییر می دهد و به همین دلیل ترکیب همزمان این روش درمانی با روان درمانی و نیز انجام تکالیف ویژه رایانه ای در خلال جلسات تحریک می تواند بر اثربخشی فرآیند درمان تاثیرات قابل توجهی ایجاد نماید.

برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ناخن جویدن کودکان و سایر اختلالات روانشناختی و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858 -  09212773724

ماندگاری و اثرات درمانی

در خصوص ماندگاری اثرات درمانی tDCS، تکرار و تمرین و بهره گیری از جلسات فعال (جلسات tDCS به همراه تکالیف یا روان درمانی)، نقش تعیین کننده ای جهت تسریع و ثبات فرآیند درمان دارد و تعداد جلسات با توجه به نوع و شدت مشکل مراجع و در نظر گرفتن سن و ویژگی های فردی، بین 15 الی 30 جلسه (به همراه جلسات فالو پس از اتمام جلسات درمانی) پیش بینی می شود و همچنین مدت زمان جلسات درمانی tDCS بین 20 الی 30 دقیقه در نظر گرفته می شود.

[caption id="attachment_13132" align="alignnone" width="694"] TDCS چیست[/caption]

 

آیا این روش درمانی عوارض دارد؟

باید در نظر داشته باشید که این روش درمانی کاملا غیرتهاجمی است و به صورت سرپایی و بدون نیاز به ملاحظات و مراقبت های درمانی خاصی (در قبل و بعد از جلسه) انجام می پذیرد و مراجع بعد از اتمام جلسه درمان می تواند امور روتین روزانه خود را مثل روزهای قبل بدون هیچ مشکلی انجام دهد.

تاکنون برای این روش درمانی عوارضی (جز گزگز شدن موقتی پوست و به صورت خیلی محدود، سردرد بسیار جزیی در جلسات ابتدایی) گزارش نشده است اما جهت احتیاط و پیشگیری از هرگونه آسیب احتمالی، در افراد دارای سابقه صرع و خانم های باردار، افرادی که دارای باتری قلب هستند و کودکان زیر 12 سال باید با احتیاط اقدام شود.

tDCS برای چه اختلالاتی کاربرد دارد؟

• افسردگی
• اضطراب
• وسواس فکری و عملی
• مشکلات حافظه
• بی خوابی و مشکلات خواب
• سردردهای میگرنی
• بیش فعالی و اختلال تمرکز نوجوانان و بزرگسالان

(معمولا برای این منظور این روش بصورت ترکیبی با نوروفیدبک استفاده می شود)

• چاقی ناشی از پرخوری سایکوژنیک
• ترک ولع مصرف الکل و مواد مخدر و غذا
• اختلال در صحبت کردن (آفازی) در بیماران دچار سکته مغزی
• بازتوانی برای طیفی از آسیب های مغزی در اثر سکته یا آسیب به سر
• وزوز گوش
• دردهای مزمن (فیبرومالیژیا)
• پارکینسون
• آایمر
• اسکیزوفرنی
•  

برای هر اختلال خاص پروتکل های درمانی ویژه وجود دارد که بر اساس مطالعات بدست آمده است ولی بسیاری از درمانگران طرح درمان ویژه ای برای بیمار خود طرح ریزی می کنند.

آیا این روش درمانی، پروتکل هایی برای ارتقاء عملکرد مغزی دارد؟

جواب این سوال مثبت است! کاربرد tDCS مانند نوروفیدبک، صرفا درمانی نیست بلکه جهت افزایش توان و قوای ذهنی و مغزی نیز می توان از آن استفاده کرد از جمله:

• افزایش گستره توجه و تمرکز
• افزایش مهارت های شناختی و توانایی حل مسئله و برنامه ریزی
• افزایش ظرفیت حافظه کاری
• افزایش توان یادگیری (ریاضی، گفتار و.)

---

محمد مهدی فقیهی محمدی

دکتری تخصصی روان شناسی بالینی

متخصص نوروتراپی

 

برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه نوروفیدبک و سایر اختلالات روانشناختی و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز مشاوره بوجیکا با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858 -  09212773724

روانشناسی